Tijdens zijn tijd op aarde was Jezus de belichaming van Gods mededogen. De Bijbel zegt vaak dat Christus “bewogen werd door mededogen” door het lijden van mensen (zie Mattheüs 14:14).
De meeste christenen willen graag denken dat ze medelevend zijn. Maar zelfs de ergste zondaars zijn “ontroerd” wanneer ze horen over het lijden van kinderen. Mededogen is niet alleen medelijden of medeleven. Echt mededogen dwingt ons om te handelen.
We lezen over Jezus: “Toen Hij de menigten zag, werd Hij bewogen met medelijden met hen, omdat zij moe en verstrooid waren, als schapen zonder herder” (Mattheüs 9:36). De uitdrukking ‘bewogen met mededogen’ betekent hier ‘tot actie aangezet’. Wat deed Jezus eraan? Hij praatte niet alleen. Nee, zijn hart was opgewonden over wat hij zag en hij had een verterend verlangen om dingen te veranderen.
“Jezus ging door alle steden en dorpen, onderwees in hun synagogen, predikte het evangelie van het koninkrijk en genas elke ziekte en elke ziekte onder de mensen” (9:35). Dit was geen ijdele theologie. Jezus kwam niet alleen met de Vader en zei: “Vader, stuur arbeiders naar uw oogst.” Hij ging zelf! Hij legde handen op melaatsen en raakte diep, praktisch, innig betrokken.
We lezen: “Wie de goederen van deze wereld heeft en zijn broeder in nood ziet en zijn hart voor hem afsluit, hoe blijft de liefde van God in hem?” (1 Johannes 3:17). Terwijl je rondkijkt en de menselijke behoefte ziet, zou je barmhartige hart moeten schreeuwen: “God, wat wil je dat ik doe?”
God wil dat je deel uitmaakt van zijn meedogende hart voor de wereld. Als je echt bereid bent om dat te doen, zal hij behoeften recht naar je toe sturen. Dus presenteer jezelf aan de Heer om gebruikt te worden en zie hem vele deuren voor je openen.
David Wilkerson (1931-2011)
22 januari 2020
Orginele link:
Zorgen voor de behoeftigen naast de deur