Dit is een gedachte die bij veel mensen leeft. Vandaar dat je tegenwoordig zo vaak gebedskettingen, gebedscirkels en dergelijke tegenkomt. De achterliggende gedachte is dat als we nu maar genoeg mensen aan het bidden krijgen, bijvoorbeeld door middel van een 24 uurs, klokje rond schema, als we nu maar genoeg mensen zo ver krijgen dat ze stevig genoeg worstelen in het gebed en lang genoeg op hun knieën blijven, dan krijgen we God ook wel zover dat Hij over de brug komt met wat wij van Hem wensen.
Begrijp me nu niet verkeerd. Er is helemaal niks mis met een heleboel mensen te vragen om mee te bidden! Er is vanzelfsprekend niks mis met veel tijd in gebed door te brengen, maar het punt dat ik duidelijk voor de aandacht wil krijgen is dat wij de zaak nogal eens helemaal op de kop zetten.
Wij geloven nogal eens dat als we maar genoeg mensen aan het bidden krijgen en als we dan ook nog maar genoeg tijd in gebed investeren, dat wij dan God ergens toe kunnen aanzetten. De waarheid van genade is nou juist precies het tegenovergestelde.
Wat je bij genade goed moet beseffen is dat God telkens de initiatiefnemer is. De manier waarop het dus in werkelijkheid functioneert is als volgt: Als de Heer op het punt staat om iets te doen, dan werkt Hij vaak via gebed in de harten van Zijn mensen. Hij is het die het gebed in ons bewerkt. Wij zouden dan best anderen kunnen uitnodigen om ons daarin bij te staan. Die anderen zullen dan ook daartoe geleid worden. Wij delen dan dus gezamenlijk in gebed, waarin God ons in staat stelt om mee te delen in wat Hij in deze wereld aan het doen is.
Zie je nu het grote verschil? Het zit hem er niet in dat wij beslissen om ergens voor te bidden, waardoor gebed een soort van betaalmiddel wordt, waarmee wij God bewerken om bepaalde dingen voor ons te doen. Het is niet zo dat een bepaalde hoeveelheid mensen gecombineerd met een bepaalde hoeveelheid tijd gelijk staat aan God in actie zetten. Genade werkt exact omgekeerd.
God bepaalt dat Hij in een bepaalde situatie op een bepaalde manier werkt. De Geest van God werkt dan in ons hart en motiveert ons om ervoor te bidden, waardoor we medewerkers mogen zijn in wat Hij werkt. Iemand, ik weet niet meer wie het was, of het Moody of Spurgeon was, bracht het als volgt onder woorden: ‘God, die door mij heen tot God bidt, Wat een diepe gedachte!’
Het idee dat als wij maar met genoeg mensen lang en hard genoeg bidden, wij wel in staat zouden zijn om God van gedachten te doen veranderen, waardoor wij Hem aan het werk krijgen voor ons, dat is een leugen. De waarheid is dat zelfs het gebed zijn oorsprong vindt in Hem. Hij is Degene die dat in ons bewerkt. Als Hij dat in ons werkt, maakt Hij ons tot medewerkers van wat Hijzelf in deze wereld werkt.
Dat is een waarheid die jou in de vrijheid stelt in je eigen gebedsleven.