Wat betekent het dat we niet meer in gemeenschap met God zijn? Betekent het dat wij en God samen ruzie hebben? Is er op de één of andere manier een verwijdering, een afstand aangebracht tussen ons? Het ‘in gemeenschap zijn’ betekent dat we close zijn, we zijn tot een eenheid verenigd.
Laat me maar gelijk zeggen dat het hele idee dat we niet langer in gemeenschap met God verkeren als we zondigen puur een leugen is. Jij kan echt niets doen om je buiten die gemeenschap met God te plaatsen.
Wat wel een reëel feit is, is dat onze kijk op onze relatie met God radicaal veranderd is wanneer we gezondigd hebben. Dat heeft iets weg van die geschiedenis van de verloren zoon in Lukas 15.
Toen die zoon vertrok van een ver land, wat was toen de houding van de Vader ten opzichte van die zoon? Zijn houding ten opzichte van die zoon was nooit veranderd. Hij had zijn zoon lief en keek tegen hem op toen hij nog thuis was. Hij hield van hem toen hij vertrok en Hij hield nog altijd van hem toen hij weer terugkwam.
In het hart van de Vader was er totaal niets veranderd naar zijn zoon toe. Natuurlijk had Hij verdriet van het feit dat de zoon niet alle zegeningen van het zoonschap benutte. Maar wat de houding van de Vader ten opzichte van die zoon betrof had Hij alleen verdriet om het verlies van Zijn zoon. Zijn liefde en acceptatie naar de zoon toe had er in geen enkel opzicht onder te lijden.
Aan de andere kant was de kijk van de zoon zelf op de situatie wel degelijk radicaal veranderd toen hij zat bij de zwijnentrog zat. Hij zag zichzelf als volledig vervreemd van Vader en daarom fabriceerde hij ook zo’n heel verhaal in elkaar om dat te gaan voordragen zodra hij thuis was.
Lukas 15: 18-19 Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u, ik ben niet meer waard uw zoon te heten; stel mij gelijk met een van uw dagloners.
Hij stond al klaar met loze beloften, maar toen hij thuiskwam liet Vader hem niet eens uitspreken. Waarom? Omdat vanuit het blikveld van Vader was Hij altijd in gemeenschap gebleven met Zijn zoon. De zoon had eenvoudigweg niet de mogelijkheid gehad om te genieten van die gemeenschap.
Zo zit het nou ook precies met jou en mij. Het Vaderhart naar jou toe zal nooit en te nimmer veranderen. Als we dus zondigen, zijn we dan niet langer in gemeenschap met Vader? Nee! Nee! Nee! We zijn en blijven altijd in die eenheid met Hem. Dichter bij Vader dan dat je nu al bent zal echt niet gaan.
1 Johannes 1: 5-6 Dit is de verkondiging, die wij van Hem gehoord hebben en jullie verkondigen: God is licht en in Hem is in het geheel geen duisternis. Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben en in de duisternis wandelen, dan liegen wij en doen de waarheid niet;
Johannes schreef hier aan een gemengde groep van zowel gelovigen als ongelovigen. De groep bestond uit vroege christenen en gnostici, die geen gelovigen waren. Johannes zegt hier dat als je zegt dat je gemeenschap met God hebt, maar je wandelt nog altijd in het duister, dan geeft dat aan dat je niet werkelijk een gelovige bent.
De Heilige Geest in jou zal namelijk altijd het verlangen hebben om een leven te leiden tot eer van God. Als je echt christen bent dan is jouw leven niet in openlijke rebellie tegenover God.
1 Johannes 1: 7 Indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.
Elke gelovige wandelt in het licht. Je bent dan ook altijd met God in gemeenschap. Je kijk hierop kan natuurlijk verschillen. Ik kan je echter verzekeren dat het idee dat we niet langer in gemeenschap met God zouden zijn als we gezondigd hebben, dat dit een grove leugen is.
Vader is altijd, voortdurend in gemeenschap met jou. Als we die waarheid echt begrijpen, dan wordt dat de oorzaak waardoor we verlangen om zo te leven tot verheerlijking van Vader.
Dat is een waarheid die ook jou bevrijdt in je eigen wandel in genade.