Dit is de oude vertrouwde zelfverbeteringsaanpak van het christenleven. Ik heb deze aanpak bijna elke zondag in de kerk gepredikt. Dan riep ik de mensen op om zich meer in te spannen om toch maar de Bijbel te gaan lezen. Ik riep ze op om te proberen trouwer de samenkomsten te bezoeken, Ze moesten beter hun best doen om te bidden en te evangeliseren.
Telkens had ik dezelfde oplossing voor verslapping: ‘Om je christenleven te verbeteren zul je beter je best moeten doen.’ Ik riep iedereen op om telkens maar weer meer te gaan doen. Zo kon je jezelf verbeteren. Dat is echter een leugen die je voor altijd op een prestatiegerichte tredmolen houdt.
Kortweg is de waarheid: Je kan gewoon niet beter je best doen. Zouden we dat wel kunnen, dan hadden we het allang gedaan. De Heer weet maar al te goed dat we allemaal ons best hebben geprobeerd. Ondanks onze allerbeste inspanningen hebben we toch gigantisch gefaald.
Ik heb het al heel vaak beschreven hoe we telkens weer in die draaimolen terechtkwamen. Ik bedoel de motivatie/veroordeling/herhaalde toewijding draaimolen, waarin we telkens en telkens opnieuw door diezelfde stappen in dat proces draaien.
De waarheid is simpel dat je niet beter je best kunt doen. Het idee dat je toch beter je best zult moeten doen en dat je daarom jezelf nog maar weer eens opnieuw aan de Heer moet toewijden om toch maar beter je best te doen, dat is gewoon een leugen die jou gevangen houdt. Je kan het niet!
De waarheid is dat we onszelf aan Jezus Christus uitleveren, waarbij we erkennen dat wij het zelf niet nog beter kunnen doen, dat we ons gedrag nou eenmaal niet kunnen verbeteren, dat we onze daden niet kunnen veranderen.
Romeinen 12: 1 Ik vermaan jullie dan, broeders, met beroep op de barmhartigheden van God, dat jullie je lichamen stelt tot een levend, heilig en God welgevallig offer: dit is jullie redelijke eredienst.
Lever jezelf in hopeloze overgave aan Hem uit. Als we dat doen, zonder op onze eigen bekwaamheid te vertrouwen om toch nog ergens beter ons best te gaan doen, dan zullen dankzij de bovennatuurlijke bekwaamheid van Christus die in ons woont onze daden veranderen. Dat ligt aan wat Christus zelf in ons doet.
Onze aandacht dient helemaal op Christus gericht te zijn en wie Hij in ons is en wie wij in Hem zijn. Onze aandacht moet beslist niet erop gericht zijn om ons gedrag of prestatie te veranderen.
Het idee dat je dus beter je best zou moeten doen is een leugen die je voor altijd op het dode punt zal houden in die vergeefse strijd om jezelf te verbeteren. De waarheid is dat je aan Christus erkent dat je simpel niet beter je best kunt doen en vraag Hem dat Hij Zijn leven door je zal uitwerken.
Als je Hem daarop vertrouwt zal je verbaast staan te kijken hoe sterk je leven verbetert. Dat is een waarheid die je in de vrijheid plaatst in jouw eigen wandel in genade.