Weet je waar ik het over heb? Ik ben in zoveel verschillende Gemeenten geweest en overal kom je het elke keer weer tegen. Van de ene kant van het spectrum tot de andere binnen de christelijke gemeente vragen gelovigen of de Heer op de één of andere manier met hen wil zijn in hun samenkomst.
In de charismatische kerken klinkt het zo: ‘Kom, Heilige Geest!’ In de overgrote meerderheid van de evangelische Gemeenten komt het meer zo over: ‘Heer Jezus, wees met ons vandaag als we zo samenkomen’. In de meer liturgische kerken klinkt het zo: ‘Vader, we nodigen Uw aanwezigheid uit om vandaag onder ons te verkeren’.
Het maakt eigenlijk niet zoveel uit met welke groepering je nou te maken hebt, de algemene maatstaf in al die kerken is dat men de Heer op de één of andere manier vraag om samen met ons naar de Kerk te gaan.
Mattheus 18:20 Waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn naam, daar ben Ik in hun midden.
Waartoe nodigen we Hem feitelijk uit? Waar moet Hij nou zo plotseling vandaan komen? We zijn tot een eenheid samengevoegd met Christus. Waar wij dus naar een kerkgebouw gaan, daar nemen we Jezus dus ook mee naartoe. We brengen de Heilige Geest mee en we brengen Vader ook mee.
Het idee dat wij Hem zouden moeten uitnodigen om bij ons te komen zodat Hij een onderdeel kan zijn van onze eredienst is een leugen. Hij is allang bij ons! Wat van belang is dat we erkennen Wie Hij in ons en onder ons is en ook is terwijl we samenkomen om Hem te verheerlijken.
De gedachte dat we zouden Hem moeten vragen om bij ons te zijn alsof Hij Zich bekend zou moeten maken terwijl we samenkomen in onze eredienst is een leugen waardoor we zouden gaan denken dat God ergens ver weg is terwijl wij hier zitten. Vandaar dat we Hem vragen ook aan te schuiven.
Nee, de waarheid is dat Hij altijd bij ons is. Hij gaat dus echt wel met ons mee als wij naar de samenkomt gaan. Als we nou weten dat Hij elk moment van elke dag bij ons is, ook als we bij elkaar komen om Hem gezamenlijk te eren in de samenkomst, dan is dat een waarheid dat ons in de vrijheid plaatst in onze eigen wandel in genade.