Ik wil je zeggen dat dit een leugen is. Met genade kan je nooit te ver gaan.
Genade is God zelf, die Zijn onvoorwaardelijke liefde en gunst betoont aan jou en mij. Dat handelen van God is volledig onafhankelijk van alles wat wij ook maar doen of nalaten.
Genade is Jezus. Jezus is genade als Persoon.
Als je zegt dat je te ver kunt gaan met genade, zeg je dus feitelijk dat je te ver kunt gaan met Jezus. Nee, dat is uitgesloten. Telkens als deze verklaring weer eens op één of andere manier opdook, bleek het voort te komen uit een door angst gedreven motivatie.
Men is dus bang. Er is gewoon angst dat als je genade voor je wandel verkondigt, dat mensen dan losbandig worden en er op uit gaan om te zondigen. Dat is absoluut uitgesloten. De angst dat je op die manier te ver kunt gaan in de genade is een ongegronde angst.
Als iemand er op uit gaat om te leven in de zonde, dan wandelt zo’n persoon simpelweg niet in genade. Waar zo’n persoon wel in wandelt, dat is in schande. Met Gods genade kan je eenvoudigweg niet te ver gaan.
Romeinen 5:17 Zij, die de overvloed van genade en van de gave van de gerechtigheid ontvangen, zullen leven en als koningen heersen door de Ene, Jezus Christus.
Wil je werkelijk als koning heersen in dit leven? Dan is daar een overvloed van Gods genade voor nodig. Daarnaast hebben we ook nog het geschenk van gerechtigheid nodig. Dat is wat Paulus hier stelt.
We hebben dus juist een overvloed van genade nodig voor die heerschappij in het leven. Dat woord voor ‘overvloed’ betekent dat we meer nodig hebben dan voldoende. Die genade moet overvloeien, overstromen. Het betekent dus niet dat ons leven gevuld wordt met genade totdat het vol is. Het betekent dat de genade in ons leven blijvend wordt uitgeschonken, ook als het allang overstroomt. Vanuit ons leven wordt dus genade gemorst.
Paulus tekent hier in heel heldere bewoordingen dat wij een overstromende massa genade voor dit leven krijgen om te heersen. Kan je dus te ver gaan met genade? Nooit en te nimmer!
We hebben behoefte aan die aldoor overstromende genade. Zeker in de hedendaagse gemeente. Zeker in de levens van de moderne gelovigen die door wetticisme onder vuur worden genomen.
Hoe hard men ook roept dat men niet wettisch wil zijn, toch heeft men angst om de genade te laten werken. Ik zeg daarom ook dat we binnen de gemeente de genade vrijmoedig verkondigen. Het is niet alleen een boodschap die de nog niet geredde wereld nodig heeft, maar zeker ook de gelovigen in de kerken.
Ik kan je verzekeren dat zelfs als je te ver zou kunnen gaan met genade, wat onmogelijk is, ik tot nu toe nog geen enkele gemeenschap ben tegen gekomen waar ze te ver zijn gegaan met de genade van God.
Je kan ook te ver gaan met genade? Nee! Dat is een leugen!
Romeinen 5:17 Zij, die de overvloed van genade en van de gave van de gerechtigheid ontvangen, zullen leven en als koningen heersen door de Ene, Jezus Christus.
We hebben die overvloed van genade nodig.
Als we dan ook tot over onze oren in die rivier van Gods genade duiken, zullen we ook die overwinning kennen, die we de onze mogen noemen in Jezus Christus. De Bijbel leert dus een overvloed van genade.
Als we die overvloed omarmen, dan is dat een waarheid die ons bevrijdt in onze eigen wandel in genade.